SET 1

Om jullie nog een beetje vooruit te helpen, wat algemene feedback:

• Alle nummers verliepen heel vlot, vanaf het aftellen, over de solo’s tot het einde.
• Starten met een blues helpt altijd…
• Denk aan een goed slot voor een blues, dat kan gebaseerd zijn op de melodie of op een slotformule. Maar wees duidelijk, geef aan.
• Onze podiumopstelling was bij momenten wat vol, zorg dat je altijd voldoende kan zien welke aanwijzingen gegeven worden. Blazers staan altijd vooraan, dus moet je soms terzijde of naar achter kijken, en de ritme sectie kan alleen voorwaarts kijken…
• Black Magic Woman was voor velen een onverwacht nummer en dat hebben jullie schitterend gedaan. Met goeie solo’s en al. Moeilijk is altijd zo’n opmaat, zowel voor af te tellen als voor te starten. En zeker deze, die redelijk lang is. Geen probleem als dat de eerste maal niet perfect gaat, maar heel goed dat dan bij de herneming niet meer het geval is.
• Limbo Jazz was ook heel goed, juiste tempo, goeie solo’s en leuke tweede stemmen er bij
• Ook Mo’Better Blues liep heel goed, niet te snel maar correct tempo (is niet gemakkelijk!), een volledig andere sfeer en wederom met heel leuke solo’s, mekaar afwisselend, samen… als iets goed loopt, profiteer er dan van om nieuwe dingen uit te proberen, dat is leuk, zorgt voor afwisseling en het geeft je vertrouwen
• Helemaal onverwacht haalde ik de Blues In the Closet boven en ook dat verliep uitstekend: het thema op zicht lezen, solo’s op zicht. Je merkt het, jullie halen een heel hoog niveau, ook op onverwachte momenten 😉
• Een bluesthema spelen we ‘standaard’ tweemaal, zowel bij begin als bij einde

SET 2

Dit was een ‘onverwachte samenstelling’, vermits jullie niet voor alle stukken hadden ingeschreven. Maar dat is ook leuk, uitdagend en het liep over het algemeen heel vlot. Bedankt!

Watermelon Man: opletten voor de structuur, want dit is een 16-maten blues en dus krijgt die extra maten. Daar moet de ritme sectie heel duidelijk in zijn, want anders wordt het teveel zoeken… Om mekaar te helpen kan je best in maat 14 een break houden, maar let op, er komen dan nog 2 maten F⁷ bij, zonder turn around en dat is niet altijd even eenvoudig om te horen waar je bent vermits dit stuk geen turn around gebruikt… Maar ook hier, goed thema gespeeld en goeie solo’s.

Minor Swing: je merkt het, als de partituur (mea culpa) niet helemaal duidelijk is, dan wordt het zoeken, zeker op een jamsessie waar je dit stuk niet verwachtte. Luister naar mekaar, vereenvoudig je speelstijl zodat je beter naar mekaar kan luisteren en kan inspelen op kleine problemen. Voor de blazers of zij die het thema spelen: steek even je hand omhoog wanneer we naar het thema teruggaan of naar een solo. Liever een overdreven-aangeven dan onzekerheid. Het werd zeker een fijne song, in een leuk tempo en goeie solo’s.

Cissy Strut: het thema werd heel goed gespeeld, bij de solo’s was het niet helemaal duidelijk of we de structuur – met de typische riffs in het A- en B-deel – aanhielden. Maar jullie hebben dat prima opgevangen, niks laten merken en goed door blijven spelen. Dat was een prima oplossing en zo hadden we heel fijne solo’s, in een aparte stijl en dit nummer bracht de set een nieuwe kleur, een nieuwe klank.

Take the A Train: met de beroemde intro… maar die spelen we traditioneel maar gedurende vier maten. Start best vanuit een two beat begeleiding, dan is er nog groeimarge of mogelijkheden om de stijl te wijzigen of aan te passen aan de solisten. Two beat is dan gemakkelijker om mee te starten, zorgt dus voor meer controlemogelijkheden en geeft vertrouwen om daarna bvb. naar walking over te schakelen. Wacht bij het begin van elke solo af waar ‘we naar toe gaan’. Daarom ook sluit je jouw solo best af in maat 31 van een AABA, zodat de volgende met een schone lei en dus met een nieuw of duidelijk idee kan starten. En dat de daaropvolgende solist niet verplicht is verder te gaan op wat de voorganger gespeeld heeft.

We eindigden met de beroemde slotformule… zorg dat je bij de eindes tot de laatste snik geconcentreerd blijft en zo dat je die allerlaatste noot mooi samen afwerkt. Nu hing dat soms nog ‘in de lucht’. Ook hier kunnen zij die het thema spelen, gerust nog meer de leiding nemen.

SET 3

Ook hier was het een onverwachte bezetting, maar dat is net het leuke aan een jamsessie. Oké, bij deze JamZ.Bond sessie weet je ongeveer welke nummers aan bod zullen komen, maar dat is nog geen garantie dat het allemaal van een leien dakje zal verlopen.

Autumn Leaves: we startten ‘rubato’, wat misschien een beetje gewaagd is, zonder ‘waarschuwing’ en dit voor een eerste nummer. We kennen mekaar nog niet als ritme sectie en als groep, en dan is dat ‘tricky’. Goed luisteren is dan de boodschap, en duidelijk weten waar we in het schema zijn… soms zat de eerste beat bij de ene of andere op een andere plaats. Dan kan je als blazer best heel duidelijk zijn in je zinsbouw en dat even aanhouden zodat iedereen terug mee is. Daarom hebben we het thema nog een tweede keer gespeeld en zijn we er toch in geslaagd mekaar te vinden. Let op voor het schema want dit is geen AABA of zo, en dat lijkt niet zo moeilijk, maar is toch soms verraderlijk. Luister dan zeker naar de ‘drukkere passage met een gewijzigd harmonisch ritme’ in maten 23-24 (op mijn partituur) want die herken je meteen en dan weet je dat er nog vier maten volgen.

Favela: voor velen op zicht en ook dat ging prima. Ik had enkele reharmonisaties toegevoegd in het tweede deel en ook dat liep prima. We speelden een fijne ‘bossa-groove’, het thema werd uitstekend gespeeld, en er waren heel fijne improvisaties. Bij het slot wel nog beter naar mekaar kijken om een mooi einde te maken aan een song.

I Got Rhythm: heel goed gespeeld thema, want dat is dus 36 maten lang. Daarna volgen solo’s over een 32 maten schema. Dat werd heel goed gevolgd, zelfs met meerdere chorussen liep het nooit fout in de AABA vorm (super!) en bij het slot deden we terug die 36 maten zonder aarzelen. Echt heel goed gespeeld!

There Will Never Be Another You: in E^b en ook deze verliep goed. Wel opletten, dit is een ABAC schema, met een speciaal einde en probeer dat vanaf het begin meteen duidelijk te maken. Want anders loopt het daarna nooit gezwind (wegens aarzelen). Maar dit hebben we ook goed gespeeld, met goeie begeleidingen en fijne solo’s. Een mooie afsluiter van een geslaagde avond, als schrijf ik hetzelf.

Waar we zeker allemaal aan kunnen werken:

• Bij het begin van elke solo eerder afwachtend spelen (is zeker niet gelijk aan ‘aarzelend’) maar zorg zo voor meer ruimte voor de solist en jezelf. Door bvb. naar two beat te gaan, minder druk te begeleiden, en je volume aan te passen kan je veel beter horen naar waar de solist wil. Nu was het vaak continu op dezelfde geluidssterkte en dan hoor je de solist te weinig, blijft alles té intens, is er te weinig dynamiek en dat werkt een goed samenspel niet in de hand.
• Denk ook aan de ‘algemene balans’: na een solo – die meestal ‘luider’ eindigt – blijven we te vaak hetzelfde volume en dezelfde intensiteit aanhouden. Gitaar/Bas: volume lager – drums: naar andere cymbalen en eventueel brushes e.a.